Καλοσώρισμα

Σας καλωσορίζω στο προσωπικό μου ιστολόγιο και σας εύχομαι καλή περιήγηση.

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ

Είναι μέρες τώρα που θέλω να γράψω αυτό το κείμενο και διστάζω γιατί φοβάμαι μγν παραξηγηθώ!
προχθές όμως πηγαίνοντασ στο χωριό των γονιών μου, κάπως αργά πήγα να ανάψω τα καντήλια τους
και συναντώντας τα κυπαρίσσια οι μνήμες ήρθαν γύρω μου λυπητερές και γκρίζες!,Ήταν λες και άκουγα τη φωνή της μάνας μου,που το βράδυ πριν φύγει για το αγύριστο ταξίδι μου έλεγε!<<Να με πας στο χωριό,μόλις φύγω ,γιατί θέλω να είμαι εκεί κοντα στα κυπαρίσσια ,να μιλώ με τον Θεό και να τον παρακαλώ να σας εχει και τους τρεις καλά! και αργότερα να φέρεις κοντά μου και τον πατέρα σου!>>Τότε ο πόνος μ'έκανε να αντιδρώ και να της λέω ότι πρέπει να ζήσει και άλλο ,θεωρώντας πως τα 68 της χρόνια είναι λίγα, για να μας αποχωριστει! Εκείνη όμως είχε καταλάβει πως ο μαυρος καβαλάρης σε λίγο θα της έδινε το ψυχρό του φιλί και μου έδινε τις συμβουλές της ! Ήθελε να είναι ,κοντα στα κυπαρίσσια!!Προχθές όμως σκέφθηκα ,ύστερα απο τόσα χρόνια,πόσο σοφά ο λαός μας ,διάλεξε τα λυγερά Κυπαρίσσια,για στερνή συντροφιά,εκείνων που λάτρεψε,εκείνων που άδικα έχασε!!Αν σταθείς το απόβραδο και ακούσεις τις φωνές των δένδρων,θα συγκλονιστείς βαθυά από τονσπαραχτικό θρήνο των κυπαρισσιών! Από το αργό τους λυπητερό λίκνισμα,,λες και είναι μανιάτισσα μοιρολογήτρα! Νομίζεις πως θρηνεί και σπαράζει και αρνιέται τον θάνατοκαι γι'αυτό συντροφεύει τους νεκρούς μας!Η σκιά του μαβιά και λυπητερή,το σχήμα του μακρόστενο σαν ένα φέρετρο η καπνισμένη λαμπάδα,που ανεβαίνει ψηλά στο Θεό,και να του πεί, για τα πολλά που έταξε,για τα λίγα που μπορεί να έδωσε,για την πίκρα που άφησε, μα πιο πολύ να μιλάει μαζί του και να τον παρακαλάει να έχει ,αυτούς που άφησε πίσω της καλά! Δεν είχα ξαναπάει τόσο αργά και ένιωσα πως είχε δίκιο η αγαπημένη μου μάνα ,σε όσα μου είπε!Βέβαια ο θάνατος και η ζωή είναι ζευγάρι και αυτοί είναι οι αχιτέκτονες και οι εκτελεστές της ζωής μας ,αλλά τα κυπαρίσσια συντροφεύουν τους νεκρούς μας! Πεστέψτε με παρά τον πόνο μου ένιωσα μια χαρά και σκεφτηκα ο χώρος αυτός να γίνει η κατοικία όλων μας όταν έρθει η ώρα μας!!!!!!!!Εγράφη για τον συμβολισμό που έχουν τα κυπαρίσσια και σας ζητώ όλους συγνώμην!!

1 σχόλιο:

  1. "Εμνήσθην ότι χούς εσμέν"
    Ναί χώμα είμαστε,και απο τ΄άγιο αυτό χώμα, φυτρώνει το λυγερό κυπαρίσσι, για να μας συντροφεύει στον δρόμο για την αιωνιώτητα. Για μένα το κυπαρίσσι, δεν συμβολίζει τον θάνατο αλλά την αιώνια ζωή. Το ευθύγραμο κορμί του δείχνει τον δρόμο προς τον ουρανό, τον δρόμο που διάβηκαν όλοι οι αγαπημένοι μας που είναι τώρα στην αιωνιότητα.
    Την Καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή