ΦΥΓΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΡΥΦΗΚΑΝ

Πήγαν τα χρόνια και κρυφτήκαν
κάτω απ'τα γκρίζα μου μαλλιά
και όλες οι πίκρες χαραχθήκαν
στο πρόσωπο,πολύ βαθυά!!

Μεσ'την ζωή, όλα συνήθεια,
μα είναι πολλά που αναπολώ!
Στης Χαλιμάς τα παραμύθια,
ζητώ μια απάντηση να βρώ!!!

Κρατώ στα χείλη τα φιλιά σου
τις περασμένες μου στιγμές,
τα λόγια που' ταν της καρδιάς σου
στων αστεριών τις γειτονιές!!!!

μα τώρα, όλα  πια χαμένα,
έχει  νυχτώσει πια για μας,
κεντίδια  γίναν ξεβαμμένα
τα παραμύθια  της καρδιάς